آزادی سياسی در اسلام؛ تاملی در آراء قاضی عبدالجبار و امام خمينی

تركيبی از انديشه­ شيعی امام خمينی و انديشه­ اعتزالی قاضی عبدالجبار در زدودن امتناع ­های تحقق آزادی سياسی در ايران و بلكه جهان اسلام راه­گشاست. عقل­گرايی اعتزالی تاسيس حكومت مبتنی بر خواست جامعه­ دينی را تسهيل نموده و  اجازه می‌دهد مردم حاكمان خاطي را عزل نمايند. اصالت “اباحه” و نفی اصالت”حظر” در انديشه شيعه، امكان تدوين قوانين و مقررات مبتنی بر اراده­ مردم و نيز نظارت دايمی بر اقدامات صاحبان قدرت را تجويز می نمايد. با توجه‌به امكانات عقلانی بسنده در دو سنت فكری، بازسازی آنها می­ تواند زمينه ساز آزادی سياسی فراگير در تاسيس و تداوم نظام­های سياسی گردد. همچنين در فرايند گفتگوهای دايمی، دنيا كم‌نگری در انديشه­ شيعه و بی اعتنايی به تساهل در فكر سياسی معتزله تعديل‌پذير خواهد بود. دغدغه كتاب حاضر برگشت به اين امكانات در راستای بازآفرينی ميراث سياسی اسلام در شرايط جديد تاريخی است.