الگوهای تصميم‌گيری در سياست خارجی ايران ( مقايسه دوره پهلوی 1357-1343 و جمهوری اسلامی 1368-1358)

تصميم‌گيری سياسی، حوزه بروز و ظهور قدرت سياسی است و بررسی الگوها و مكانيزم‌های تصميم‌گيری يك كشور می‌تواند تبيين‌كننده رفتارهای آن كشور در عرصه داخلی و خارجی باشد. در اين كتاب با مهندسی يك نظريه بومی در حوزه تصميم‌گيری سياست خارجي، به چگونگی و چرایی اتخاذ مهمترين تصميمات سياست خارجی در دو دوره پهلوی و جمهوری اسلامی می‌پردازيم و تلاش می‌كنيم با مقايسه آنها با يكديگر، الگويي جديد از تصميم‌گيری سياست خارجی ايران در آن دو مقطع ارائه كنيم. اين كتاب به طور دقيق و جزئی و با استفاده از اطلاعات جديد به شش تصميم حياتی در سياست خارجی ايران می‌پردازد.