اصل عدم مداخله در اسلام و حقوق بين‌الملل (مطالعه تطبيقی)

اصل عدم مداخله نتيجه منطقی اصول حاكميت، استقلال و تماميت ارضی كشورها در حقوق بين الملل نوين است. در اسلام نيز اصل عدم مداخله از طريق منابع اوليه قرآن و سنت و از طريق اصول و قواعد برگرفته از منابع اوليه مانند؛ عدالت، صلح، نفی سبيل، اعتزال، رفتار متقابل و عدم سلطه كسی بر ديگری و نيز در پرتو مبانی فرامتنی يا پيش فقهی نظير؛ بنای عقلا، منطقة الفراغ و احكام حكومتي و مقاصد الشريعه، تاييد و تقويت می شود. در ساختار كنونی جامعه بين المللی تقويت اصل عدم مداخله به نفع جامعه بين‌المللی و نيز جوامع اسلامی ارزيابی می‌‌شود.

 این اثر به عنوان اثر شايسته تقدير در جشنواره كتاب فصل جمهوری اسلامی ايران ذر سال 1391  و برگزيده كتاب سال حوزه در سال 1392 معرفی شده است.