دکتر سلیمانی در این سخنرانی که در سال ۱۴۰۱ ایراد شده است، با اشاره به جایگاه اصل قانونی بودن جرایم و مجازات در قانون اساسی و قوانین جزایی جمهوری اسلامی ایران، ضمن بررسی تاریخچه این مسئله در نظام قانونی ایران، با تقسیم مبهم گویی قانونگذار کیفری به عامدانه و غیر عامدانه، برخی زمینه‌ها و علل این مسئله را واکاوی می‌نمایند و به تحلیل این نحوه قانونگذاری می‌پردازند.