این سخنرانی در سال ۱۳۹۴ و در کارگاه آموزشی دیپلماسی و حقوق بشر ارائه شده است. دکتر سجادپور در ابتدای بحث خود با بیان مقدمه‌ای پیرامون تاریخچه دیپلماسی و دیپلماسی چند جانبه، آن را به سبب کارکرد حل اختلاف در جوامع انسانی، از کهن‌ترین نهادهای زندگی بشر عنوان می‌نمایند و اشاره می‌کنند که آثار مکتوب در این زمینه، بیش از هزار سال قدمت دارد. ایشان در ادامه با بیان چرایی و چگونگی دیپلماسی چند جانبه، فهم جهان امروز را بدون فهم دیپلماسی چندجانبه غیرممکن می‌دانند. همچنین تاکید می‌کنند که بنیان سازمانهای بین المللی بر دیپلماسی چندجانبه استوار است و به شرح علل آن می‌پردازند. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.

این سخنرانی در سال ۱۳۸۸ و در پنجمین همایش بین المللی حقوق بشر ارائه شده است. دکتر سردار نیا در این سخنرانی ضمن اشاره به گسترش خشونت‌های قومی در دهه ۹۰ میلادی، به دو نظریه کهن گرایان و نظریه ابزار گریان در این زمینه اشاره و آن‌ها را مختصرا نقد می‌کنند. ایشان در ادامه با بیان به نظریاتی از جمله نوسازی، به تحلیل و بررسی مسئله خشونت قومی پرداخته و در ادامه به سازوکار دموکراتیک برای جوامع چند قومیتی اشاره می‌نمایند. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.

این برنامه در سال ۱۳۹۵ برگزار شده است. دکتر حبیبی مُجنده در ابتدای بحث با اشاره به پیچیدگی و گستردگی مباحث مربوط به اقلیت ها، روند حمایت از اقلیت‌ها در معاهدات بین المللی را شرح می‌دهند. ایشان اقلیت‌ها را گروهی از افراد که به لحاظ عددی و شمارشی از بقیه جمعیت یک کشور کوچکتر بوده، اتباع همان کشور هستند و یک نوع یا گونه‌ای از همبستگی در میان خود دارند که این همبستگی باعث می‌شود از هویت فرهنگی مجزای خود حمایت کنند و خواستار تداوم و حفظ آن هویت باشند، تعریف و در ادامه با اشاره به بحث آزادی اقلیت‌ها این نکته را بیان می‌نمایند که آزادی اقلیت‌ها یک حق مطلق نیست و با محدودیت‌های ضروری مانند امنیت عمومی، اخلاق عمومی و نظم عمومی می‌تواند مقید شود.