خانم دکتر محقق در این برنامه ضمن اشاره به لزوم تغییر نگاه زوج، زوجه، خانواده، محاکم قضایی و نیز عرف نسبت به شروط ضمن عقد نکاح، این شروط را نه عاملی برای تقویت موضع طرفین در دعاوی خانوادگی، بلکه یکی از جلوه‌های زیبای توافق اراده‌ها و اصل آزادی اراده عنوان می‌نمایند. ایشان در ادامه مباحثی پیرامون شروط ضمن عقد در قالب شرط صفت، شرط فعل و شرط نتیجه با استناد به قانون مدنی و فقه به بحث می‌گذارند. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.
این برنامه در سال ۱۴۰۱ برگزار شده است. دکتر پیوندی در ابتدای برنامه با اشاره به اسناد حقوقی بین المللی و داخلی، تاکید این اسناد بر رعایت مصلحت کودک را به بحث می‌گذارند و در ادامه با بیان پیشرفت‌هایی که در حوزه حقوق کودک در ایران شده است، این پیشرفت‌ها را نسبت به گذشته قابل توجه عنوان می‌کنند. همچنین ایشان با اشاره به چالش‌های تشخیص مصلحت کودک، آن را موضوعی عینی و قابل تامل می‌دانند و بیان میدارند که عرف به تنهایی توان تشخیص این مصلحت را ندارد. دکتر مقدادی نیز با اشاره به تفاوت مصلحت و منفعت، نگاه شریعت به این مسئله را عمیق عنوان می‌کنند و در ادامه توجه به نظر خودِ کودک در بحث مصلحت، توجه به بحث جنسیت، سن و استعداد و. . را از شروط لازم برای عینی‌سازی تشخیص مصلحت قلمداد می‌کنند. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.
این برنامه در سال ۱۴۰۱ برگزار شده است. حجت الاسلام موسوی اردبیلی (مولف کتاب) در ابتدای جلسه با ارائه توضیحاتی پیرامون شمای کلی این کتاب دو جلدی، بیان میدارند که در نگارش این کتاب سعی شده است که تبعیت محض از اقوال علمای گذشته نشود و مباحث به گونه‌ای طرح گردد تا اهل تحقیق را در حد توان، از مراجعه به سایر آثار بی‌نیاز نماید. در ادامه برنامه نیز ناقدان مهمترین امتیازات کتاب را جامعیت، نگاه تحلیلی و اجتهادی، تفصیل مباحث به جای اختصار گویی، بیان اقوال شیعه و سنی و توجه خاص به مسائل مستحدثه بیان می‌کنند و برخی اشکالات در باب ساختار شکلی، تعبدی‌سازی مسائل غیر تعبدی، کثرت غیر لازم اقوال و نیازمند بودن برخی مطالب به ارجاع دقیق را عنوان می‌نمایند. بخش پایانی برنامه به پاسخ نویسنده به نقدهای ارائه شده و نیز پرسش و پاسخ حضار اختصاص دارد.
دکتر عزیزی در این سخنرانی که در سال ۱۳۸۸ و در پنجمین همایش بین المللی حقوق بشر دانشگاه مفید ایراد نموده اند، به نقد و بررسی سیستم حکمرانی دو کشور عراق و بوسنی و هرزگویین به عنوان دو مدل حکومت مبتنی بر دموکراسی اکثریتی و توافقی می‌پردازند و با بیان تفاوت‌های این دو سیستم، به عوامل موثر بر آن‌ها از جمله تحزب، هویت و… اشاره می‌نمایند. ایشان در نهایت سیستم مبتنی بر دموکراسی توافقی را برای جوامع متکثر، مطلوب قلمداد می‌کنند. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.
دکتر حقیقت در این سخنرانی که در سال ۱۳۸۶ و در چهارمین همایش بینن المللی حقوق بشر دانشگاه مفید ارائه شده است، ابتدا توضیحاتی پیرامون دو اصطلاح فربه و نحیف از دیدگاه جماعت گرایان ارائه می‌نمایند و در ادامه با دفاع از امکان حقوق بشر دینی، نقاط اختلاف و اشتراک خود با جماعت گرایان را به بحث می‌گذارند و پیرامون حقوق بشر حداقلی و حداکثری مطالبی را ارائه می‌نمایند. در پایان برنامه نیز سوالاتی از سوی حضار طرح می‌گردد که ایشان پاسخ می‌گویند.
دکتر حبیبی مُجنده در این سخنرانی ضمن اشاره به وضعیت کشورهای در حال توسعه در رابطه بیماری‌های واگیردار، یکی از چالش‌های اساسی این کشورها را رابطه مستقیم قیمت دارو و مسئله حق اختراع عنوان می‌نمایند. ایشان در ادامه با شرح موادی از اعلامیه ۲۰۰۱ دوحه و نیز موافقت‌نامه «TRIPS»، مسائلی از جمله، مجوز اجباری و رابطه آن با حق اختراع؛ ضوابط صدور مجوز اجباری تولید دارو و … را به بحث می‌گذارند. بخش پایانی برنامه به پرسش و پاسخ اختصاص دارد.
دکتر سبحانی در این سخنرانی که در سال ۱۳۸۶ و در چهارمین همایش بین المللی حقوق بشر دانشگاه مفید ایراد نموده اند، ضمن واکاوی جایگاه دو اصل عدالت و مساوات (تساوی) در حقوق بشر، این دو را از نظر مفهومی و نیز کارکردی مورد بررسی قرارداده و تفاوت‌های عمده‌شان را بیان می‌نمایند. همچنین ایشان اظهار میدارند که در دین اسلام، اصل، عدالت است و مساوات را باید در چارچوب عدالت فهم نمود. در پایان برنامه نیز سوالات و نقدهایی از سوی حضار مطرح می‌گردد که دکتر سبحانی پاسخ می‌گویند.
دکتر سلیمانی در این سخنرانی که در سال ۱۴۰۱ ایراد شده است، با اشاره به جایگاه اصل قانونی بودن جرایم و مجازات در قانون اساسی و قوانین جزایی جمهوری اسلامی ایران، ضمن بررسی تاریخچه این مسئله در نظام قانونی ایران، با تقسیم مبهم گویی قانونگذار کیفری به عامدانه و غیر عامدانه، برخی زمینه‌ها و علل این مسئله را واکاوی می‌نمایند و به تحلیل این نحوه قانونگذاری می‌پردازند.
سخنرانان در این برنامه که در سال 1391 برگزار شده است، ضمن بررسی تاریخی، فقهی و حقوقی نهاد حضانت، زوایای مختلف آن از جمله مفهوم شناسی، مصلحت کودک، تبعیت طفل از ابوین، حق و تکلیف والدین، اطفال نامشروع، نقش ولی، حریم خصوصی کودک، نمایندگی حقوقی مادر طفل و .. را به بحث می گذارند و با استناد به اسناد بین المللی و قوانین داخلی برخی چالش های این نهاد حقوقی را نقد و بررسی می نمایند. همچنین در این برنامه آقای دکتر منیر صفی الدین رئیس اسبق دفتر نمایندگی یونیسف در ایران (1391) مباحثی پیرامون حضانت و اصول حاکم بر رفتار با کودک با استناد به منابع اسلامی و اسناد بین المللی مطرح می نمایند.
