مناسبات انسانی در قرآن

خداوند در قرآن در اعتبار حقوق و تكاليف برای انسان، راه‌های سلامت مناسبات آنان با يكديگر و دوری از تنش و درگيری را رهنمون شده است؛ به‌گونه‌ای كه انسان‌ها با پيمودن اين راه‌ها، مناسباتی سالم، مسالمت‌آميز و همراه با احترام به حقوق يكديگر را صرف‌نظر از عقايد و انديشه‌هايی كه دارند، تجربه خواهند كرد. اين رهنمودها تنها مناسبات ميان مسلمانان يا نحله‌هايی خاص از آنان با يكديگر، و يا حتی تنها مناسبات مسلمانان با پيروان اديان آسمانی را دربر نمی‌گيرد؛ بلكه مناسبات با پيروان همه اديان، هرچند غير‌آسمانی و به تعريف قرآن، باطل؛ و حتی با كساني كه خدا را نپذيرفته يا هيچ دينی را برنتابيده‌اند، و به‌ تعبيری ديگر مناسبات با همه ابنای بشر را شامل می‌گردد و به تشريح مناسبات انسانی ميان آنان می پردازد و اين همان امری است كه هم قرآن‌پژوهان مسلمان را به بحث و اختلاف واداشته و هم قضاوت غيرمسلمانان را مختلف ساخته است.