این برنامه در سال ۱۳۹۱ برگزار شده است. دکتر موسوی اردبیلی با بیان تاریخچه حقوق بشر، قدمت آن را پیش از تدوین اعلامیه جهانی در سال ۱۹۴۸ عنوان کرده و با بیان برخی چالش‌های مفهومی در رابطه با حق و بشر به کارکرد فلسفه در تبیین این مفاهیم می‌پردازند. دکتر قربان نیا نیز با تفکیک بُعد فلسفی و حقوقی مفهوم حقوق بشر اظهار می‌دارند که حقوق بشر در بعد حقوقی با چالش مفهومی چندانی مواجه نیست، همچنین ایشان با تفکیک بین حق داشتن و حق بودن بیان می‌دارند که منظور از حقوق بشر حق داشتن است و اسلام در این زمینه سابقه‌ای قابل توجه دارد. در پایان این برنامه نیز دکتر حقیقت با طرح مباحثی پیرامون اعلامیه اسلامی حقوق بشر و مزایا و چالش‌های آن، جهانشمولی و نسبی گرایی را در حوزه حقوق بشر به بحث گذاشته و استفاده ابزاری از حقوق بشر توسط کشورهای غربی را نقد می‌نمایند.

دکتر احمدزاده بزاز در این سخنرانی که در سال ۱۴۰۰ ایراد شده است، به بررسی و تحلیل ماده ۸۳۷ قانون مدنی پرداخته و با برشمردن برخی مفروضات مورد قبول در رابطه با مسئله وصیت، اقوال گوناگون در باب وصیت به حرمان وارث را بیان نموده و در پایان به سوالات حضار پیرامون موضوع مطروحه پاسخ می‌دهند