دکتر فیض در این سخنرانی که در سال ۱۴۰۱ و در ششمین سالگرد ارتحال مؤسس دانشگاه مفید حضرت آیت الله العظمی موسوی اردبیلی (ره) ایراد نموده اند، با انتقاد از محدود نمودن منطقة الفراغ به بهانه‌هایی از جمله احتیاط و مصلحت، ضرورت پاسداری از حلال‌های شرعی را با استناد به سیره انبیای گذشته، قرآن و روایات اسلامی مورد بررسی قرار داده و بر اهمیت دوری از جهل و خرافه و حفظ حریم مجوزهای الهی تاکید می‌نمایند.

این برنامه در سال ۱۳۹۴ برگزار شده است. در این برنامه ابتدا دکتر فنایی (نویسنده کتاب) شمایی کلی از موضوع و محتوای کتاب ارائه می‌دهند و رابطه امر و نهی خدای ادیان ابراهیمی با اخلاق را سوال اصلی کتاب عنوان می‌نمایند. همچنین ایشان توضیحاتی پیرامون رابطه اخلاق و دین و وابستگی و استقلال و نیز تقدم و تأخر آنان به بحث می‌گذارند. دکتر رهایی نیز در نقد این کتاب، ارائه بحث در فضای غیر تعبدی، تأکید بر اخلاقگرایی در استنباط فقیهانه و تمرکز بر تقریب اخلاق سکولار و اخلاقی دینی را از جمله مزایای کتاب و مواردی مانندعدم اثبات برخی ادعاها، تردد بین اخلاق فردی و اجتماعی، مشخص نبودن مقصود و ملاک در برخی فرازها و ابهام مفهومی برخی عبارات را از نکات قابل نقد در این کتاب عنوان می‌نمایند.